بسم الله الرحمن الرحیم
۱- این یادداشتی که تو عکس می بینید رو یک هفته قبل از اربعین پارسال نوشتم. رفته بودم یه هئیت جدید که بیشتر جمعیتش جوان ها بودند. روضه و ی که شروع شد، ذهنم مشغول شد. من همیشه به شعر مداح و حرکات و روحیات هیئتی ها خیلی دقت می کردم. اون شب "حسین حسین" گفتنِ پسر نوجوانی که کنار مداح بود، بالا و پایین پریدن جوان هایی که جلوی مجلس بودند و پسری که مثل دیوانه ها به سر و صورت خودش می زد، خیلی اعصابم رو بهم ریخته بود. این شورِ بیشعور، حال معنوی را از من گرفته بود. مدام مرا از کربلا به خراب آباد این دنیا برمی گرداند. اواخر ی بود که گوشی رو روشن کردم و تو اینترنت صحبت های رهبری درباره عزاداری رو جستجو کردم. حضرت آقا جایی گفته بودند: "بالا و پایین پریدن مجلس عزای سیدالشهدا را سبک می کند؛ حسین وای گفتن فایده ای ندارد." همون موقع این بیانات رهبری رو تو یک صفحه از دفتر یادداشتم نوشتم و بعد از جلسه اون رو به مداح هیئت دادم. بعد از شام چند دقیقه ای باهاش حرف زدم. یادمه خیلی خوب برخورد کرد و با روی باز انتقادات رو پذیرفت.
۲- این خاطره را تعریف کردم تا بگویم اگر پای انتقاد در میان باشد، ما سالهاست منتقد افراط و تفریط هستیم. اگر پای حساسیت دستگاه امام حسین (ع) در میان باشد، ما بیشتر از دیگران حساسیم. اما امروز که بهایی های شبکه من و تو، سگ سعودی های ایران اینترنشنال و اصلاح طلب های وطن فروش فریاد وامصیبتا سر داده اند، کاملا مشخص شده است که مسئله شخص #محمود_کریمی نیست. همان طور که ترورهای فیزیکی اول انقلاب را باید مرتبط با هم دید، ترورهای شخصیتی این روزها را هم شبکه ای ببینید. نقد افراد مختلف سر جای خودش، اما نباید به بهانه انتقاد و به خاطر یک اشتباه چنین هجمه سنگینی علیه کسی راه انداخت که سالهاست با نوحه ها و روضه هایش گریه کردیم.
۳- ضدانقلاب از ظرفیت اجتماعی بی نظیر هیئات مذهبی ترسیده و عصبانی ست. و می داند مزدورهای اجاره ای اش در داخل کشور، چنین سرمایه ای ندارند. آن ها مجلس یازدهم را از دست داده اند و به احتمال زیاد انتخابات ریاست جمهوری ۱۴۰۰ را هم از دست خواهند داد. به همین خاطر است که این روزها افسران جنگ نرم را یکی پس از دیگری ترور می کنند. ترس روی کارآمدن دولت و مجلس انقلابی، آن ها را به دست و پا زدن انداخته و از قبل هارترشان کرده که صدای زوزه هایشان بلند شده است. دوستان عزیز! اتحاد را فراموش نکنید. فقط چند قدم تا خیمه ی ابن برجامه های لیبرال باقی مانده است!
محمدحسین بیات
۱۸ | اردیبهشت | ۱۳۹۹
درباره این سایت